27 / 64
ADWOKAT
AGNIESZKA
KAPAŁA-SOKALSKA
Specjalizuje się
w szczególności
w dochodzeniu
roszczeń
odszkodowawczych,
postępowaniach
egzekucyjnych,
windykacji roszczeń,
prawie spadkowym,
prawie rodzinnym.
S
ąd wydaje nakaz zapłaty na posiedze-
niu niejawnym i dopiero w dalszej ko-
lejności zostaje on, wraz z pozwem,
doręczony pozwanemu. Otrzymana pocztą prze-
syłka z sądu, w której znajduje się nakaz zapła-
ty, jest często zaskoczeniem dla pozwanych. Ze
zdziwieniem przyjmują oni fakt, że nakaz został
wydany bez ich wiedzy i udziału, czyli przed tym,
gdy w ogóle uzyskali wiedzę, że zostali pozwani.
Ważne informacje
Niestety, bardzo często, pozwani nie wczytują się
uważnie w treść nakazu zapłaty. A znajdują się
w nim co najmniej trzy bardzo istotne informacje.
Po pierwsze (I)
– sąd wyraźnie podaje, że nakaz
zapłaty można zaskarżyć, wnosząc sprzeciw lub
zarzuty, przy czym środek zaskarżenia zależy od
tego, czy nakaz zapłaty został wydany w postę-
powaniu upominawczym, ewentualnie w elektro-
nicznym postępowaniu upominawczym, czy też
w postępowaniu nakazowym.
Po drugie (II)
– sąd wskazuje termin, w którym
można nakaz zaskarżyć. Zawsze są to dwa tygo-
dnie, czyli 14 dni. Jest to termin ustawowy, więc
nie trzeba się obawiać, że sąd wyznaczy krótszy
termin na zaskarżenie.
Po trzecie (III)
– w treści samego nakazu za-
płaty podane jest, do którego sądu należy wnieść
sprzeciw (zarzuty).
Z analizy treści samego nakazu zapłaty może-
my zatem sporo wyczytać. Ale to nie wszystko.
Sąd, doręczając dłużnikowi nakaz zapłaty, ma
go obowiązek dodatkowo pouczyć o kilku kwe-
stiach. Jedna z nich dotyczy tego, że w sprzeci-
wie (zarzutach) pozwany powinien przedstawić
wszelkie zarzuty, fakty i dowody, jakimi w danym
czasie dysponuje, czy o których ma wiedzę. Taka
regulacja ma na celu przyspieszenie postępowa-
nia i zapobiega jego przewlekaniu przez stronę
pozwaną. Chodzi o to, by sąd możliwie jak naj-
OTRZYMANA
POCZTĄ
PRZESYŁKA
Z SĄDU,
W KTÓREJ
ZNAJDUJE SIĘ
NAKAZ ZAPŁATY,
JEST CZĘSTO
ZASKOCZENIEM
DLA
POZWANYCH
szybciej, dysponował pełnym materiałem dowo-
dowym, który pozwoli mu rozstrzygnąć sprawę.
Poza tym, w pewnych sytuacjach, sprzeciw (za-
rzuty) złożyć trzeba na formularzu urzędowym.
Tego również można się dowiedzieć, czytając
pouczenie otrzymane wraz z nakazem zapłaty.
Dlatego zawsze należy uważnie czytać pisma
otrzymywane z sądu, pamiętając jednocześnie
zasadę, że dłużnik ma prawo zakwestionować
nakaz zapłaty, wnosząc sprzeciw lub zarzuty.
Co się dzieje później?
Jeżeli sprzeciw (zarzuty) wniesione zostały w ter-
minie właściwym i sprzeciw ten (zarzuty) nie za-
wiera żadnych braków formalnych (lub zostały
one uzupełnione na zasadach prawem przewi-
dzianych), to sąd po prostu wyznacza rozprawę
(nieco odmienne zasady postępowania pojawiają
się w tzw. elektronicznym postępowaniu upomi-
nawczym) i sprawa toczy się odtąd według tzw.
zasad ogólnych – czyli z „normalną” rozprawą,
świadkami (jeżeli zostali zgłoszeni) i – na koń-
cu – wyrokiem.
Wniesienie sprzeciwu (zarzutów) powoduje, że
otwiera się drugi etap postępowania – taki etap,
w którym pozwany może brać czynny udział. Ale
zawsze pierwszym, bardzo istotnym krokiem do
rozpoczęcia tego etapu, jest złożenie skuteczne-
go sprzeciwu (zarzutów). Takie pismo powinno
być napisane w przemyślany sposób, ponieważ
skutki zaniedbań mogą okazać się nieodwracalne.
Nie ma sprzeciwu
Jeżeli jednak pozwany dojdzie do wniosku, że
nie warto składać w danej sprawie sprzeciwu
(zarzutów), to nakaz ten stanie się prawomocny.
Oznacza to, że wierzyciel ma otwartą drogę do
złożenia wniosku o nadanie klauzuli wykonalności
temu nakazowi i skierowania do komornika wnio-
sku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego.
27
SERWIS
PRAWNY